ไม่ได้เกี่ยวกับบอร์ดเกมขนาดนั้น พอดีไลฟ์เมื่อวานแล้วนึกออกเรื่องหนึ่ง ก็เลยอยากจะพูดถึงสิ่งที่ผมต้องการจากบอร์ดเกมและมันก็ให้ผมได้เสมอ - นั้นคือการปฏิสัมพันธ์กับผู้คน
คือช่วงเนี้ยผมจะเล่น Monster Hunter Wilds กับภรรยาตอนลูกหลับ ก็เล่นได้ซักชั่วโมงสองชั่วโมง setup คือมีโต๊ะทำงานวางติดกันเลยทุกคนมีเครื่อง มีโต๊ะ มีจอของตัวเอง แล้วมีชั้นวางของแบบโปร่งคั่นกลาง เรียกว่านั่งข้างกันห่างกันแค่เมตรเดียว
แต่มันก็ยังรู้สึกว่าไกลนะ เพราะสุดท้ายต่างคนก็ต่างมองหน้าจอของตัวเอง แม้จะมีการโหวกเหวกโวยวายระหว่างช่วยกันสู้ก็เถอะ แต่เราสองคนน่ะคุยกันผ่านหน้าจออยู่ดีแค่เสียงมันส่งมาตรงๆไม่ผ่านไมค์กับหูฟังเฉยๆ
กระโดดไปอีกเส้นเรื่องหน่อย... ทีนี้ด้วยความที่ PS Portal ที่เอาไว้สตรีมภาพเกมมาลงมือถือมันตัวละประมาณ 6-7 พันใช่มะ แต่บังเอิญผมมี nintendo switch พอดีก็เลยอยากลองเล่นอะไรนิดหน่อย เลยเอาไปแปลงเครื่องให้มันลงโปรแกรมนอกกับลง android ได้ ก็เลยจัดเจงลงโปรแกรมให้เล่น PS Remote เครื่องตัวเองได้ (คือแบบซื้อของเล่นไว้กับ Switch ไว้เยอะก็เลยอยาก reuse เฉยๆน่ะเสียดายของ)
พอตอนที่กำลังนั่งลองระบบว่าลื่นไหมอะไรไปเรื่อยเมียก็มาชวนเล่นเกมพอดี ผมก็เลยย้ายเก้าอี้มานั่งเล่นเกมต่อข้างๆเครื่องเมียเนี๊ยแหละ แล้วก็พบว่า แม้จะต้องมานั่งมองจอเล็กๆ ก้มปวดคอปวดหลัง ภาพมันก็ดีเลย์นิดๆ จอก็ต่างคนต่างมองอยู่ดี แต่การนั่งเล่นเกมข้างๆกันนั้นมันสนุกกว่ากันมากๆ.....แบบมากๆ
พอมานึกย้อนไปตอนที่ยังไม่มี PS5 แล้วเราสองคนเล่น Monster Hunter : Rise บน Switch กันคนละเครื่องตามร้านกาแฟเวลารอลูกเรียนเนี่ยเออแม่งสนุกกว่าตอนเล่นภาค Wilds อีก คงเพราะมันได้นั่งสุ่มหัวกันนั้นแหละ
ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ผมเข้าไม่ถึง platform อย่าง discord .. ใช่มันดีกว่าไม่มีเยอะ แต่ผมก็ยังรู้สึกว่ามัน disconnected ในแบบที่งั้นผมมาพิมพ์ๆเขียนๆอยู่คนเดียวก็ไม่ต่างกันเท่าไร
กลับมาที่บอร์ดเกม - ผมเลือกเล่นเพราะต้องการใช้มันเป็นตัวกลางที่ผมชอบในการสื่อสารกับผู้คน โดยที่ยังคงไว้ถึงความเนิร์ดในการใช้ความคิดอยู่ การเล่นแบบดิจิตอลมันก็ดีนะ แค่ไม่ได้ตอบโจทย์อะไรผมตรงนี้ ทุกคนเวลาจะเลือกก็รู้อยู่แล้วว่าอยากได้อะไรจากการเลือกนั้น สำหรับผมก็คือ human interaction นี้แหละ
“The most important thing in all human relationships is conversation, but people don’t talk anymore, they don’t sit down to talk and listen. They go to the theater, the cinema, watch television, listen to the radio, read books, but they almost never talk. If we want to change the world, we have to go back to a time when warriors would gather around a fire and tell stories.” ― Paulo Coelho!
